چندين سال پيش، اصطلاحي براي نمايشگرهاي LCD و پلاسما وجود نداشت كه اطلاعاتي را در فضاهاي عمومي ارائه دهد. اما با گذشت زمان، اصطلاح “ديجيتال
ساينيج” به صدر نامگذاري صنعت ارتقا يافت و به استاندارد تبديل شد.
به نظر مي رسد دوباره با وضعيت مشابهي مواجه شده ايم. افزايش نصبها و علاقه به تبليغات در شبكههاي ساينيج ديجيتال، اصطلاح جديدي را ايجاد كرده است: ديجيتال
خارج از خانه، كه به نام DOOH نيز شناخته ميشود. اما آيا واقعاً اين همان چيزي است كه صنعت ميخواهد آن را نامگذاري كنند؟ آژانس هاي تبليغاتي مي توانند
DOOH را با خارج از خانه سنتي (OOH) اشتباه بگيرند.
امروزه ديجيتال ساينيج معمولاً با ديجيتال خارج از خانه جايگزين مي شود و در زمينه رسانه ديجيتال ساينيج به آن اشاره مي شود. ديجيتال خارج از خانه هر چيزي است
كه به صورت ديجيتالي بر روي هر صفحه نمايش نشان داده مي شود. موبايل مانند ساينيج ديجيتال در اين دسته قرار مي گيرد، اما همه به شبكه هاي مبتني بر تبليغات
مربوط مي شوند. من پيشبيني ميكنم كه با گذشت زمان سيگنالهاي ديجيتال در رابطه با شبكههاي مبتني بر آگهي با DOOH جايگزين شوند، در حالي كه ارتباطات
شركتي و شبكههاي فروشگاهي همچنان به صنعت به عنوان علامت ديجيتال اشاره ميكنند.
ديجيتال خارج از خانه (DOOH) يك اصطلاح بسيار گسترده است كه به اعتقاد من اغلب اشتباه گرفته مي شود. DOOH واقعاً از حداقل دو دسته متمايز تشكيل شده
است: علائم ديجيتال (كه شامل بيلبوردهاي الكترونيكي مي شود) و شبكه هاي محتواي ديجيتال مبتني بر مكان.
دسته اول در كنار جاده ها يافت مي شود، و ما آنها را به عنوان فرصت هاي “رسانه اي نگاه” براي تبليغ كنندگاني كه مخاطبان انبوه را هدف قرار مي دهند، در نظر مي
گيريم.
دسته دوم كه ما Captivate Network را بخشي از آن ميدانيم، مخاطبان خاص را در يك مكان خاص هدف قرار ميدهد و محتوا و تبليغات سفارشي را براي آن
كانال ارائه ميكند. براي مثال، Captivate Network ممكن است تبليغاتي را در تعطيلات آخر هفته محلي اجرا كند، زيرا تحقيقات ما نشان ميدهد كه اكثريت قريب
به اتفاق متخصصان دفتر برنامهريزي تعطيلات خود را در حين كار انجام ميدهند.
محتواي DOOH «ديجيتال» است، زيرا معمولاً از طريق يك زيرساخت ديجيتالي توزيع ميشود و بنابراين نسبت به رسانههاي سنتيتر قابل هدفگيري و تعامل است.
ما بر اين باوريم كه اين ميزان مشاركت بيننده و امتيازات اثربخشي تبليغات نسبتاً بالاتر DOOH در مقايسه با ساير كانالهاي رسانه را توضيح ميدهد.
براي هدف اين تعريف، اصطلاحات شبكههاي «سيگنال ديجيتال» و شبكههاي «ديجيتال خارج از خانه» را ميتوان به جاي هم استفاده كرد، اما با يك استثنا. استثنا:
وقتي شبكههاي صفحه نمايش در داخل ساختمانهاي شركتي عمدتاً براي اهداف منابع انساني و ارتباطات شركتي مستقر ميشوند، اين علامت ديجيتال است، اما نميتوان
آن را بهطور دقيق به عنوان ديجيتال خارج از خانه معرفي كرد.
ساينيج ديجيتال از نمايشگرهاي الكترونيكي شبكه اي (مانند فناوري LCD، LED، پلاسما يا پروژكتور) تشكيل شده است كه اطلاعات، تبليغات و ساير پيام هايي را نشان
مي دهد كه مربوط به مكان يا موقعيت جغرافيايي خاصي است كه نمايشگرها براي بينندگان قابل مشاهده است. تابلوهاي ديجيتال را ميتوان در محيطهاي عمومي و
خصوصي – چه در داخل و چه در خارج از منزل – در كنار جادهها و در مكانهاي ديگر مانند فروشگاههاي خردهفروشي، هتلها، بيمارستانها، مراكز خريد، تئاترهاي
متحرك و داخل ساختمانهاي شركتي يافت. پيامها در شبكههاي ساينيج ديجيتال هميشه شامل تصاوير بصري ميشوند (گاهي تصاوير متحرك، گاهي متوالي از تصاوير
ثابت). اين پيام ها ممكن است شامل صدا نيز باشند. اگرچه اكثر شبكههاي علامت ديجيتال در فواصل مختلف از طريق اينترنت يا ارتباطات ماهوارهاي به هم متصل
ميشوند و از نظر فني از يك مركز عمليات شبكه مركزي كنترل ميشوند، براي اهداف اين تعريف از علامت ديجيتال، ما شبكههاي به اصطلاح «شبكه كتاني» را نيز
شامل ميشويم. . براي اين «شبكههاي كفش ورزشي»، اپراتور شبكه ساينيج ديجيتال محتوا را از ديويدي، تراشههاي حافظه يا ساير دستگاههاي حافظه كه بهصورت
فيزيكي به نمايشگرهاي الكترونيكي در محل متصل هستند، به صفحه نمايش ميبرد.
- سه شنبه ۱۴ دی ۰۰ | ۱۴:۵۶
- ۲۰ بازديد
- ۰ نظر